آشنایی با عارفان

یا هو 

یا غوث 

یا ضامن آهو 

یا لا اله الا هو 

بسم الله الرحمان الرحیم 

سوال شما رفقای سالک طریقت حق و صراط مستقیم 

و جواب پیر شریعت و طریقت و حقیقت ما آیت الله جرجانی شاهرودی

سوال نهم - آیا صرف انجام این اعمال ، شرط تحقق این اثرات است ؟به عبارتی انجام این کار ها شرط کافی برای دریافت این آثار است ؟ اگر جواب شما آری است ؟ این جانب به بسیاری از این وعده ها عمل کردم و هیچ اثری ندیده ام . 

و اگر جواب شما خیر است ؟ سوالات زیر مطرح است : 

پس لفظ تضمین در این روایات به چه منظور آمده است ؟ مگر دیگر روایات که در آن ها وعده و وعید هایی داده شدهو تضمین نشده است ، نعوذ بالله خلاف واقع بوده است ؟ یا قطعیتی در آن ها نبوده است ؟

( البته به بسیاری از آن ها با اعتقاد کامل عمل شد ولی جوابی دریافت نشد . )

اگر می گویید مشکل از فاعل عمل است که مثلا به علت گناهان ، خود را از دریافت اثر محروم نموده است یا از استجابت دعا محروم شده است ، عرض می کنم : اگر شخص معمولی در حد خود مراقبه داشته باشد و از گناه دوری نماید ، باز هم گناهانی را انجام می دهد که او را از استجابت دعا و دریافت اثرات اعمال انجام شده محروم می کند ، پس چرا اصلا توفیق عمل به دستورات ، به این شخص داده می شود ؟و چرا اصلا در این روایات ، لفظ ( هر کس ) آمده است ؟ 

پس با این فرض ها به روایات ، فقط باید اولیاء الهی توجه کنند و نیز فقط آن ها باید دعا کنند ؛ چرا که این روایات ، مشکلی از شخص دیگری حل نمی کند ؟ مگر غیر از این است که ائمه برای تمام امت ، هادی هستند و دستورات آن ها برای همه عامه مردم راه گشا است ؟

این تناقض چگونه حل می شود ؟ و نیز دیگر با چه اطمینانی به فرامین ائمه علیهم السلام عمل کنیم ؟

چون به هر حال هم در نفس ما ، به دلیل گناهان گذشته ، آلودگی هایی هست و هم عمل ما دچار نقایصی می باشد . 

در جواب شبهات بالا ( خصوصا در مورد دعا ) بعضی این گونه پاسخ می دهند که : دعا اصلا برای ارتباط با خدا است و همین توجه و گفتگو با خدا است که موضوعیت دارد . 

یا در مورد اعمال می گویند : خود عمل و خود عبادت ، موضوعیت دارد . 

سوال : آیا ائمه (ع) نعوذ بالله برای این که فردی به سعادت برسد یا عمل صالحی انجام دهد ، وعده خلاف واقع داده اند ؟

در پایان ضمن عذر خواهی به دلیل طولانی شدن سوالات از شما استاد عزیز که از اولیاء الهی هستید می خواهم که ضمن پاسخ به شبهات بالا ، راه کار ارائه نمایید و دستوری ارائه دهید که من در مدت معین به خواسته خود که گرفتن حاجتم است به طور قطعی و بدون اما و اگر برسم  ( سختی عمل و مدت زمان آن هرچه باشد و هر گونه باشد ، مهم نیست . ( اگر در من نمی بینید خودتان از خدا حاجتم را بگیرید و اگر نه از کسی بخواهیدتا او برای من بگیرد . ) 

در ضمن این جانب همان طور که عرض شد به بسیاری از اعمال و ادعیه با اعتقاد کامل و با مراقبه ( در حد خودم ) عمل نموده ام و در طی چند سال گذشته ، در اکثر قریب به اتفاق مسائل زندگی ، اعم از کار ، تحصیل ، ازدواج ، که دست به دعا برداشته  و به ائمه بار ها و بار ها متوسل شده ام ، نه تنها بهبودی در اوضاع حاصل نشد ، بلکه آن کار ها و آن مشکلات از حد معمولی خود هم فرا تر رفته و اصلا کار ها به هم گره خورده است ؟ 

( لازم به ذکر است که در انجام کار ها ، در حد خودم تلاش و مشورت نموده ام و از اسباب ظاهری غافل نبوده ام . )

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

جواب نهم - 1- اولا تمام این وعده های مطلق و عام با روایات دیگری مشروط و مقید می شود ، که فرموده اند : ما من عام و قد خُصّ . یعنی : هیچ عامی نیست مگر آن که تخصیص خورده است . 

2 - یک مسأله دیگر : این که صرف انجام کاری با اعتقاد کامل ، مهم و مجزی نیست . بلکه با آداب و شرایط هم باید باشد . مثلا اجابت دعا 22 تا 27 شرط دیگر هم دارد . ( شرایط دعا در کتاب معراج السعاده آمده است . هم چنین در کتاب جامع السعادات که به فارسی ترجمه شده است به نام : اخلاق اسلامی ، که در پاسخ به سوالات قبلی بیان شده بود . )

3 - نکته دیگر : مگر هر چه ما خواستیم باید اجابت شود ؟ و یا این که آن چه مصلحت و حکمت باشد ، خداوند باید انجام بدهد ؟ 

4 - ضمانت به معنی اجابت همیشگی خواسته نیست . بلکه دعا رد نمی شود و در صورت حکمت و مصلحت ، به هدف می رسید . در صورت عدم آآن حکمت و مصلحت ، یا دعای شما کفاره گناهان می شود ، که خود یک نوع اجابت است ، یا ذخیره قیامت می شود . در روایات دیگر دارد که فردای قیامت ، وقتی بنده به دعاهایی که کرد و به مقصد دنیوی خود نرسید ، جزای آن در قیامت ، آن قدر زیاد است که آرزو می کند : کاش هیچ یک از دعا های من مستجاب نمی شد . 

5 - اما گاهی از نظر خودمان ، دعا کردن ما کامل و تمام بوده است . ولی آیا به کارشناس دینی مراجعه شد ؟ آیا مظلمه ای به گردن شما نبوده است ؟ آیا آن کار هایی که مانع استجابت دعا بود ، شناسایی شد ؟ ترک شد ؟ آیا با دعا کردن ، کار ، تمام است ؟ ما نباید دنبال کار و تلاش برویم ؟ آیا مثلا دعا برای مریض ، مانع مراجعه به دکتر و دارو است و می توان آن را نفی کرد ؟ ابدا چنین نیست . 

6 - اما این که می گویید : ما به چه اطمینان به ائمه به وعده های آ ن ها عمل کنیم ؟ این حرف ، خودش نشان دهنده عدم ایمان کامل به اولیاء خدا است . به قول آیت الله بهجت : ما گاهی یقین خود را کالیقین ( مانند یقین ) کردیم . بعد چه توقع دیگری داریم ؟ آری یقین ما ممکن است مانند و مشابه یقین باشد ، نه خود آن . 

7 - در پایان ، خداوند فرموده است : عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم و عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم ( سوره دوم ، سوره بقره ، آیه 216 ) چه بسا چیزی را خوش نداشته باشید ، حال آن که خیر شما در آن است . یا چیزی را دوست داشته باشید ، حال آن که شر شما در آن است . 

این آیه را فراموش نکنیم . خلاصه باید به این روایات باید با دید اجتهادی مجتهدان و فقیهان نگاه کنیم ، نه دید عامیانه . 

8 - تمام دارو های امراض که بیان شد جهت درمان تمام ، مشروط است به بخور ها و نخور ها . باید طبق دستور نسخه پیچ ، استفاده شود . در غیر این صورت نه تنها درد ، درمان نمی شود ، بلکه بد تر هم می شود . دعا ها که کمتر از دستور پزشک و دارو ها نیست .

در پایان بنده قول دعا می دهم ، ولی قول اجابت را نمی دهم .  ولی امیدوار هستم جهت استجابت دعا های تمام مومنین . 

والسلام . موفق باشید . کوچک شما ؛ جرجانی .

ادام سوال و جواب ها در پست های بعدی در همین وبلاگ ان شاء الله تعالی .