آشنایی با عارفان

به جهان خرّم و خندان نه تو مانی و نه من             ایمن  از  آفت  دوران  نه تو مانی و نه من
لاجرم   با  کفنی  باید  از  این  عالم  رفت               که  در این جامۀ  الوان نه تو مانی و نه من
فکر  اسباب   سفر  باش   و  مهیّای  رحیل            که در این خانه کما کان نه تو مانی و نه من

    بی سبب خود را مرنجان از قضا نتوان گریخت                                                          

                                                               نوش جان باید کنی حق در پیاله هر چه ریخت 

                                          اشعار فوق به نقل از مجالس عارف ربانی آیت الله جرجانی